Zapraszamy na sobotni cykl spotkań, na których w sposób uporządkowany przedstawimy naukę Szkoły Różokrzyża.

Spotkanie trzecie: Człowiek – Mikrokosmos

Jeśli jest mowa o człowieku, to zazwyczaj myślimy o jego widzialnej, cielesnej postaci. W rzeczywistości jednak człowiek jest istotą o wiele bardziej złożoną. Jest czymś więcej niż tylko widzialnym, materialnym ciałem. Poruszają i dynamizują nas myśli, uczucia i emocje, które wyrażają się w naszej woli.
• Gdzie one znajdują się?
• Jak one się rozprzestrzeniają?
Uruchamiają one, na swój sposób, procesy w naszym ciele, bez względu na to, czy procesy te są dla nas widzialne, czy też zachodzą wewnątrz nas.
Człowiek jest w swoich działaniach zależny od otoczenia. Wtłacza to nas w tok automatycznych, nieświadomych, tak zwanych zaprogramowanych czynności. Możemy tego doświadczyć np. przy prowadzeniu samochodu. Jesteśmy w stanie wykonywać wtedy wiele różnych czynności, nie będąc ich rzeczywiście świadomymi. W tym kontekście mówi się o podzielności uwagi.
• Jak do tego dochodzi?
• W jakie „anteny” jesteśmy wyposażeni i w jaki sposób umożliwiają
• nam one płynne działanie?
Dlaczego na pewne wpływy nie jesteśmy otwarci?
Aby móc to rzeczywiście zrozumieć, trzeba wiedzieć, że za nasze poczynania i funkcjonowanie odpowiadają różne ciała. Według nowoczesnego Różokrzyża są nimi:
• ciało grubomaterialne i trzy ciała subtelnomaterialne, czyli:
• ciało eteryczne,
• ciało astralne oraz
• ciało mentalne

Cztery ciała (łącznie ze świadomością-ja) tworzą śmiertelną osobowość.
Gdy osobowość ta umiera, ulegają one stopniowemu rozwiązaniu. Człowiek nie jest jednak tylko tą śmiertelną osobowością, lecz czymś o wiele bardziej złożonym. Śmiertelna osobowość jest tylko czasowym mieszkańcem nieśmiertelnego systemu, pochodzącego z boskiego źródła. System ten zwany jest mikrokosmosem. Śmiertelna osobowość, z którą się identyfikujemy, zamieszkuje więc nieśmiertelny mikrokosmos. Mikrokosmos może być porównany do drzewa, w którym zapisywane są doświadczenia przekazywane mu w ciągu danego roku przez jego liście.
W odniesieniu do mikrokosmosu liście odpowiadałyby osobowości, aktualnie mieszkającej w tym mikrokosmosie. Liście wyrastające podczas kolejnej wiosny zawierają w sobie doświadczenia wszystkich poprzednich liści. Podobnie dzieje się po śmierci danej osobowości: mają miejsce nowe narodziny, w mikrokosmosie pojawia się kolejna osobowość. Ta kolejna osobowość nosi w sobie doświadczenia (czyli karman) wszystkich poprzednich osobowości i kontynuuje drogę doświadczeń mikrokosmosu.