„Przez Ducha Boga rozpalony; w Jezusie Panu umarły, przez ogień Ducha Świętego odrodzony”.

Zrozumcie ten rozwój w sposób następujący: monada stworzona jest przez Boga; rozwija się umysł czyli promieniowanie jądrowe; czterokrotna osobowość urzeczywistniona jest jako obraz idei, a następnie animowana przez monadę. Taki jest siedmiokrotny całkowity człowiek, rozpalony przez Ducha Boga. Taki jest początek potężnego objawienia Boga w swoim stworzeniu i przez swoje stworzenie. I gdy wtedy stworzenie staje się doskonałe, to wówczas rzeźba ta musi otrzymać wartości, musi zebrać doświadczenia, musi się stać doskonale samourzeczywistniająca, z pełni doświadczeń w wielkiej ćwiczebnej szkole Boga. Temu służy droga rozwoju przez astronomiczne okresy czasu w siedmiu obrotach, przez siedem światów, przez siedem okresów świata.
O całości mówili różokrzyżowcy jako o „umieraniu w Jezusie Panu”. Jest to droga krzyżowa róż, od początku do końca droga przedstawiana nam w wielkiej liczbie mitów i legend jako historia rozgrywająca się w ciągu kilku lat.
Wynika z tego następnie zmartwychwstanie, wielkie odtworzenie, obdarzone skarbem pełnowartościowości, wieczne odrodzenie z Ducha Świętego.

JAN VAN RIJCKENBORGH – PRAGNOZA EGIPSKA I JEJ WOŁANIE W WIECZNYM TERAZ – Część IV

Zdjecie Pixabay