Nieznajomość Ojca stworzyła strach
i trwogę. Strach zaś
wzmocnił się jak mgła,
tak, że nikt nie był w stanie widzieć.
Dlatego Plane znalazła moc,
stworzyła materię
dla siebie w pustce
niepoznanej przez nią
prawdy. Zamieszkała w stworzeniu
które usiłowała upodobnić
do piękna Prawdy.
To jednak nie było upokorzeniem
dla tego, który jest nieosiągalny
niepojęty, bowiem to było niczym
– strachem, zapomnieniem, stworzeniem
kłamstwa; natomiast prawda jest
ustalona, niezmienna,
niewzruszona, doskonale piękna.
Dlatego pogardzajcie
Plane. W ten to sposób
nie ma w niej korzenia. Zamieszkała
we mgle, co się tyczy Ojca. Tak istniejąc
tworzy dzieła zapomnienia,
przestrachu, aby przez nie dosięgnąć tych,
co są w środku, aby ich zniewolić.
Zapomnienie owej Plane nie
objawiło się, nie było ono
[myślą] u Ojca. Zapomnienie
nie powstało przy Ojcu, chociaż
zaistniało oczywiście w odniesienia do niego.
To, co w nim naprawdę powstaje,
to Gnoza. Ona objawia się po to,
aby rozproszyło się zapomnienie,
aby poznano Ojca, ponieważ
zapomnienie istniało – nie
znano Ojca. Więc jeśli pozna się
Ojca, natychmiast przestanie istnieć
zapomnienie. To jest ewangelia
tego, którego poszukują, którą objawił
doskonałym ze zmiłowania.

Fragment z tłumaczenia Wincentego Myszora, dostępny on-line pod adresem:
https://www.gnosis.art.pl/e_gnosis/aurea_catena_gnosis/ewangelia_prawdy.htm

W przeciwieństwie do innych gnostyckich ewangelii apokryficznych Ewangelia Prawdy nie przedstawia zdarzeń z życia Jezusa, nie zawiera też (jak Ewangelia Tomasza) jego wypowiedzi – nie jest więc ewangelią w typowym znaczeniu. Tekst Ewangelii Prawdy był znany i rozpowszechniany wśród niektórych grup chrześcijańskich w drugiej połowie II wieku oraz w wiekach III i IV. Jego zawartość była też przedmiotem ostrych polemik, zwłaszcza ze strony ortodoksyjnych biskupów. Do Ewangelii Prawdy odnosi się w swoich polemikach Hipolit, biskup Lyonu, jako do dzieła szkodliwego, spreparowanego przez gnostyków i siejącego jedynie zamęt wśród chrześcijan. Wspomina także o niej biskup Ireneusz jako o dziele heretyckim. Pomimo sporego rozpowszechnienia w późnej starożytności i wymieniania jej wielokrotnie przez Ojców Kościoła (m.in. biskupi Hipolit i Ireneusz oraz Tertulian, Epifaniusz, tzw. Pseudo-Tertulian w dziełach polemicznych zatytułowanych Adversus Haereses), tekst Ewangelii Prawdy w średniowieczu i w czasach nowożytnych pozostawał nieznany i uchodził powszechnie za zaginiony. Sytuacja taka miała miejsce aż do odkrycia obszernego zbioru dzieł gnostyckich w 1945 roku w Nag Hammadi, znanego jako biblioteka z Nag Hammadi.

Pentagram nr 93 – (4/2013)
1. Prawda
2. Co to jest prawda?
3. Czym jest prawda?
4. Jedyna prawda
5. I poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi
6. Prawda o nas samych
7. Ewangelia Prawdy
8. Dowód na istnienie Boga
9. Żywe Słowo
10. Klucz do Skarbnicy Światła
11. Nowa postawa życiowa według Gnozy

https://www.czasopismopentagram.pl/index.php/site/katalog/21