UKRYTE PRZESŁANIE BAŚNI

W naszym super nowoczesnym krajobrazie pojęć i obrazów mentalnych baśń wydaje się być samotnym kwiatem. Kto potrafi jeszcze dostrzec jego piękno i zachwycić się zapachem?
Kto dostrzega, że obrazy i symbole użyte w baśniach kryją w sobie uniwersalne przesłanie królestwa Ducha skierowane do ludzkiej duszy?
Przesłaniem tym jest wiedza o królewskiej drodze, o boskim planie stawania się prawdziwym człowiekiem.
Prawdziwe baśnie to powiastki, które czerpią inspirację z kosmicznego źródła wiecznej Prawdy. Prawda ta pragnie zostać rozpoznana i urzeczywistniona zgodnie z zasadą: jak na górze, tak i na dole.
Wiele dawnych baśni to krótkie duchowe przesłania płynące z królestwa Ducha, z ładu dusz duchowych.
Przesłania z królestwa Ducha były zawsze zapisywane w językach wszystkich narodów. Ich zadaniem było przekazywanie wiedzy o pochodzeniu ludzkich dusz i ożywianie w sercach tajemniczego wewnętrznego posłannictwa. Symbole użyte w baśniach mają ożywiać tęsknotę duszy za królestwem Ducha i dodawać jej odwagi w powrotnej drodze do niego.
W osnowę wielu dawnych baśni wpleciona została głęboka wiedza misteriów. Nie tylko odzwierciedla ona drogę i przebieg rozwoju duszy w czasie jej ziemskiego życia, ale przede wszystkim świadczy o kosmicznym wszechobecnym i wszechobejmującym wydarzeniu Chrystusowym, dokonującym się w człowieku w kierunku od wewnątrz na zewnątrz i od zewnątrz do wnętrza.
Siła tego kosmicznego wydarzenia poruszała zawsze wszystkie dzieci, którym baśnie były opowiadane. Zwycięska walka światła z ciemnością odciska głęboki ślad w dziecięcych duszach, ponieważ to przede wszystkim o nie toczą się te kosmiczne zmagania. To one podświadomie przeczuwają istnienie powszechnej prawdy i tęsknią za jej odnalezieniem i urzeczywistnieniem.
Przez stulecia człowiek stawał się coraz bardziej samowolny, skupiając się przede wszystkim na wzmacnianiu osobowego ,,ja” i tracąc z oczu tajemnicę swej duszy.
Jego rozum nie chciał już poznawać powszechnej prawdy. Zamiast tego zapragnął zdobywać jak najobszerniejszą wiedzę o świecie materialnym, by się w nim lepiej orientować. Jednak nawet najwyższa wiedz rozumowa podlega ograniczeniom naszego myślenia. Prawda absolutna nie daje się objąć umysłem.
Przekroczenie progu wyższej wiedzy może nastąpić tylko wtedy, kiedy całą duszą się jej zapragnie i podporządkuje jej ziemską wiedzę i umiejętności.
Dopiero dzięki nowym promieniowaniom atmosferycznym ludzkość otrzymała wewnętrzny impuls do poszukiwania prawdy i źródła życia. Na szerokim polu tych poszukiwań coraz więcej uwagi poświęca się baśniom jako niezwykle pożytecznemu i mądremu zwierciadłu, w którym odbijają się przebiegające w człowieku procesy psychologiczne. Baśnie wpływają uzdrawiająco na duszę, a co ważniejsze, kryją w sobie prawdziwie królewski skarb.
Duch pragnie, aby każda ludzka dusza otrzymała udział w wyższej rzeczywistości.
Tym, czego człowiek najbardziej potrzebuje na początku swej wielkiej podróży, jest paląca tęsknota serca za prawdą absolutną oraz świadomość, że prawdy tej nie da się odnaleźć ani w świecie materialnym, ani w zaświatach, ale że jest mu ona bliższa niż ręce i nogi.
Ta prawda leży ukryta w jego sercu jako duchowa zasada – nasienie powszechnego Chrystusa.
Ten fundamentalny aksjomat przenika wszystkie prawdziwe baśnie.
Baśnie opowiadają o ścieżce pojedynczego człowieka oraz o ścieżce całej ludzkości. Ścieżka ludzkości wiedzie przez kolejne powiastki niczym złota nić przez nanizane na nią drogocenne kamienie – ścieżki pojedynczych ludzi. Klejnoty różnią się od siebie kolorami i kształtami, lecz złota nić, na którą są nanizane tworzy połączenie między nimi.
Niniejsza książka analizuje siedem baśni ze zbioru braci Grimm, które opowiadają o siedmiu różnych aspektach wewnętrznej drogi.
Te siedem wybranych baśni zostało odtworzonych w ich oryginalnym brzmieniu. W miejscach, w których wydawało się to celowe, zostały one nieznacznie skrócone. Nawet jeżeli wydaje się nam, że dobrze je znamy z dzieciństwa, warto zagłębić się w nie jeszcze raz i przeanalizować obraz po obrazie.