Czyż nie zdarza Wam się odczuwać tęsknoty za prawdziwym spełnieniem,
pragnąć prawdziwego pokarmu,
lub też – jak określiła to kiedyś autorka książek dla dzieci, Astrid Lindgren –
pragnąć chleba, który zaspokoi każdy głód?
Skąd bierze się ta tęsknota,
ta pewność, że na świecie istnieje coś więcej niż tylko to, co już znamy?

Bierze ona swój początek w wewnętrznej wiedzy,
która mówi nam, że człowiek jest istotą
żyjącą jednocześnie w dwóch światach.
Ta wewnętrzna wiedza,
to pamięć o boskim pochodzeniu człowieka,
która zachowała się w jego najgłębszej istocie.
Pamięć ta jest ostatnim elementem boskiego świata, jaki w nas pozostał.
Jest ona niczym nierozwinięty jeszcze pączek róży.