Szkoła Duchowa Złotego Różokrzyża liczy sobie obecnie 99 lat. Jej początki sięgają dwudziestolecia międzywojennego XXw., kiedy to z holenderskiej wspólnoty The Rosicrucian Fellowship założonej przez Maxa Heindla, tuż po jego śmierci, wyłonił się impuls dla dalszego rozwoju chrystocentrycznej szkoły misteriów Zachodu. Trafił on na podatny grunt – Holandia już od wieków skupiała wolnomyślicieli, chociażby takich jak Baruch Spinoza czy Erazm z Rotterdamu. Poza tym również i w czasach klasycznych różokrzyżowców, pomimo wojen religijnych pomiędzy kościołem a protestantyzmem, ich idee zdążyły wywrzeć wpływ na rozwój ezoterycznego chrześcijaństwa w tej części Europy.

W trakcie pierwszych lat Szkoły Duchowej oprócz założenia pierwszego centrum, do dziś stanowiącego siedzibę główną znajdującą się w sercu miasta Haarlem, podjęto decyzję o organizowaniu konferencji weekendowych, podobnie jak miało to już miejsce chociażby w przypadku Towarzystwa Teozoficznego. Tego rodzaju organizacja miała umożliwić lepszą koncentrację na rozważaniu i prowadzeniu pracy duchowej, co nie zawsze jest możliwe w taki sam sposób w toku i zgiełku codziennego życia.

W ten oto sposób już po 8 latach działalności doszło do zakupienia gruntu w De Haere w dość urokliwej pod względem przyrodniczym części Holandii, zwanej Veluwe. Jak na Holendrów – odwiecznych podróżników – przystało, konferencje te odbywały się w namiocie świątynnym, a posiłki gotowano z pomocą kuchni polowej. Dzisiaj w miejscu pierwszych służb świątynnych znajduje się różany ogród i fontanna, które są widoczne na zdjęciach. Z tego również powodu ośrodek ten otrzymał nazwę Noverosa, czyli „nowa róża”.

Po II wojnie światowej, wraz z nawiązaniem łączności z braterstwem Katarów i przekazaniem Szkole Duchowej skarbów katarów przez ostatniego ich patriarchę, Antonina Gadala, podjęto decyzję o budowie nowego ośrodka konferencyjnego w środkowej Holandii, o nazwie Renova. Tym samym ośrodek Noverosa zyskał nową funkcję, w postaci konferencji dla dzieci i młodzieży.

Te zdarzenia są cały czas aktualne. Do tej pory ośrodek konferencyjny Noverosa reprezentuje pierwszy, budzący promień, z siedmiu promieni Światła. Można go też opisać jako podczerwień, poszukujący i wzywający promień, budzący różę serca do nowego życia.

W czasie letnich konferencji młodzież z całej Europy może doświadczać w swoim własnym mikrokosmosie uwalniającego i niosącego wpływu gnostycznego Światła. Nawet jeśli nie niektórzy z nich nie zobaczą się już nigdy potem, wspomnienie wyjątkowych chwil spędzanych w czystej i radosnej atmosferze Noverosy pozwala im niejednokrotnie wykuwać pierwsze stopnie świadomego, dorosłego życia, w którym mogą przebudzić duchowe dziedzictwo Światła drzemiące w każdym z nas. Nie jest to jednak proces automatyczny i tak jak każdy prawdziwie duchowy rozwój wymaga samodzielnego udziału każdego człowieka.

Niniejszy tekst chcielibyśmy zakończyć pozdrowieniami prosto z Noverosy, gdyż to właśnie tam został on napisany…