Założyciele Szkoły

Lectorium Rosicrucianum, Międzynarodowa Szkoła Złotego Różokrzyża powstała w Haarlem, w Holandii, gdzie do dziś mieści się jej siedziba główna. Początki Szkoły sięgają roku 1924, kiedy to bracia Z. W. Leene (1892 – 1938) i J. Leene (1896 – 1968) przyłączyli się do Towarzystwa Różokrzyża, wspólnoty założonej przez Maxa Heindla w roku 1909, w Oceanside w Kalifornii, w USA. Dwaj bracia wkrótce stali się jej bardzo aktywnymi członkami, a w 1929 roku poproszono ich o kierowanie grupą holenderską. W roku 1930 do braci Leene dołączyła pani H. Stok-Huizer (1902 – 1990), by wspólnie podjąć duchowe poszukiwania, w wyniku których, w roku 1935, uznali za niezbędne założenie niezależnego ruchu Różokrzyżowców. Pan Z. W. Leene zmarł w roku 1938, jednak J. Leene i H. Stok – Huizer kontynuowali rozpoczętą pracę. Pod przybranymi imionami Jan van Rijckenborgh i Catharose de Petri są oni autorami wielu książek, wznawianych i drukowanych do dnia dzisiejszego.

Druga wojna światowa

W czasie drugiej wojny światowej działalność stowarzyszenia była zakazana, jednak po jej zakończeniu, gdy tylko możliwe było ponowne podjęcie pracy, dwoje duchowych przywódców rozpoczęło nową formę pracy, której centralnym punktem stopniowo stała się koncepcja „gnozy”. Słowo „gnoza” dosłownie oznacza „wiedzę”, wiedzę, którą otrzymuje się w wyniku duchowego rozwoju, który Biblia nazywa „odrodzeniem z wody i z Ducha” (Jan 3:5). To, co dokonuje się w powyższym procesie symbolicznie przedstawione jest jako „alchemiczne gody Chrystiana Różokrzyża”.

Gnoza

W szerokim sensie termin „gnoza” odnosi się do uniwersalnego dotknięcia Chrystusa i Jego Braterstwa, oraz jego ponadczasowej wyzwalającej pracy, którą wykonywano na przestrzeni całej historii (także w erze przed- chrześcijańskiej).

Chrystian Różokrzyż

Imię Chrystian Różokrzyż jest określeniem stosowanym przez klasycznych różokrzyżowców XVII wieku w odniesieniu do prototypu nowej ludzkiej istoty, odrodzonej w Chrystusie.

Gnostyczna Szkoła Duchowa

W roku 1945 stowarzyszenie przybrało nazwę Lectorium Rosicrucianum, występując na forum publicznym jako „Gnostyczna Szkoła Duchowa”. Działalność stowarzyszenia szybko rozprzestrzeniła się poza granicami Holandii. W chwili obecnej Lectorium Rosicrucianum posiada swoich uczniów nie tylko w wielu krajach Europy, lecz także w Ameryce Południowej, Ameryce Północnej, Afryce, Australii i Nowej Zelandii. Od czasu śmierci Jana van Rijckenborgha i Catharose de Petri pracą Lectorium Rosicrucianum kieruje Międzynarodowe Kierownictwo Duchowe, wspomagane przez Kierownictwa Krajowe oraz wiele zespołów pracy.