Skarbnica tekstów duchowych

Urzeczywistniaj ukrytą w Tobie boskość, kontemplując za pośrednictwem internetowych programów, święte pisma różnych tradycji duchowych.

Misteria Duszy

INSPIRACJA 3

Księga Zohar – Najwyższy Poziom Wiary

„Dusza osobowości” (nefesz) pozostaje w bliskim związku z ciałem, odżywiając je i podtrzymując; leży w dole, jest pierwszym zmieszaniem. Gdy uzyska odpowiednią jakość, staje się tronem dla duszy (ruah), która spoczywa na niej do czasu aż, jak jest napisane: „Duch zostanie wylany na nas z wysokości” (Iz.32:15). I gdy te dwie dusze: dusza osobowości i dusza (ruah) odpowiednio się przygotują, staną się godne przyjęcia „duszy duchowej” (neszama), która spoczywa na tronie duszy (ruah). Dusza duchowa jest najwyższa ze wszystkich i nie można jej postrzec. Jest tron na tronie i dla najwyższego tronu.

Studiowanie tych poziomów duszy niesie z sobą zrozumienie wyższej mądrości i tylko w ten sposób mądrość może przyciągnąć do nas powiązane z nią misteria. Jest to nefesz – najniższe zmieszanie, do którego przylega ciało fizyczne, tak jak w płomieniu świecy niewyraźne światło z samego dołu przylega do światła gęstego, bez którego nie mogłoby istnieć. Gdy płomień świecy rozpali się na dobre, staje się tronem dla białego światła znajdującego się powyżej i gdy te obydwa światła zajaśnieją pełnym blaskiem, białe światło staje się tronem dla światła, którego prawie nie możemy dojrzeć, a które jest niepoznawalną esencją spoczywającą na białym świetle. W ten sposób wszystko to staje się doskonałym światłem.

Tak samo dzieje się z człowiekiem, który stał się doskonały do tego stopnia, że nazywamy go „świętym”, „świętym, który jest na Jego ziemi” (Ps.16:3). Podobnie jest w wyższym świecie.

Gdy Abram przybył do kraju, stanął przed nim Bóg i Abram otrzymał nefesz i wzniósł ołtarz o podobnym stopniu boskości. Następnie „udał się na południe”(Rdz. 12:9) i otrzymał ruah. W końcu, poprzez neszama, wspiął się na szczyt przylgnięcia do Boga i niezwłocznie zbudował ołtarz dla Pana, czyli opisywalny poziom, jakim jest neszama.

Następnie, widząc, że musi poddać się próbie i osiągnąć kolejne stopnie, udał się w podróż do Egiptu. Tam oparł się pokusom demonicznych istot i nie dał im się uwieść, a kiedy się sprawdził, powrócił do swego domostwa, a właściwie „wyszedł z Egiptu” (Rdz. 13:1). Jego wiara była silna i wypróbowana i osiągnął najwyższy poziom wiary. Od tej pory Abram wtajemniczony był w wyższą wiedzę i przylgnął do Boga; i ze świata stał się prawą ręką.