Skarbnica tekstów duchowych

Urzeczywistniaj ukrytą w Tobie boskość, kontemplując za pośrednictwem internetowych programów, święte pisma różnych tradycji duchowych.

MISTERIA MIRDADA

Wielka Nostalgia

Fragmenty Rozdziałów 30 i 31

Raduj się, ponieważ twoim sercem zawładnęła Wielka Nostalgia, raduj się, bo jest to nieodwołalna obietnica, iż odnajdziesz swoją ojczyznę i swój dom, i że znajdziesz się na szczycie.

Niczym mgła jest Wielka Nostalgia. Wypływając z serca, osnuwa serce, tak samo jak mgła tworzona przez morza i lądy, zasnuwa morza i lądy. I też podobnie jak mgła pozbawia oko widzialnej rzeczywistości, stając się jedyną rzeczywistością, tak i Nostalgia przyćmiewa uczucia serca, czyniąc siebie uczuciem najdonioślejszym. I mimo iż pozornie niczym mgła bezforemna, bezcelowa i ślepa, to podobnie jak mgła roi się od niezrodzonych form, ma przenikliwy wzrok i cel jasno określony.

Człowiek z Wielką Nostalgią nie ma miłego sercu koła do toczenia. Pośród ludzkości tak zajętej
i utyskującej na brak czasu, on jeden nie ma zajęcia i jest niespieszny. Pośród ludzkości tak wytwornej w stroju, manierach i mowie, on sam jawi się nagim, jąkałą i niezgułą. Nie potrafi radować się z rozradowanymi ani szlochać z rozszlochanymi. Ludzie delektują się jedzeniem i rozkoszują piciem – on je bez apetytu i pije z przymusem.

Podobny do orła, wysiedzianego przez podwórkową kurę i chowanego w klatce z jej potomstwem, jest człowiek z Wielką Nostalgią pośród swoich bliźnich. Jego kwoka-matka i kurze rodzeństwo
zrazu traktują tego młodego orła jakby był jednym z nich, miał tę samą naturę, i zwyczaje i żył tak jak oni. On natomiast myśli, że oni są tacy jak on – że marzą o przesyconym wolnością powietrzu
i o bezmiarze niebios. Szybko jednak okazuje się on pośród nich pariasem i jest dziobany przez wszystkie te kury, nawet przez własną matkę, lecz zew szczytów rozbrzmiewa głośno w jego krwi, a smród kurnika drażni jego nozdrza. Jednak musi cierpieć w milczeniu do czasu aż dojrzeje i stanie się w pełni upierzony. Wtedy wzbije się w powietrze i rzuci na pożegnanie pełne miłości spojrzenie swoim dawnym braciom i ich matce, którzy radośnie gdaczą, dziobiąc w ziemi i szukając ziarna
i robaków.

Raduj się, bo Wielka Nostalgia sprawiła, że ten świat stał się dla ciebie zbyt ciasny a ty stałeś się w nim obcy. To wyzwoliło twoją wyobraźnię ze szponów despotycznych zmysłów, a wyobraźnia tchnęła w ciebie Wiarę.

Bądź cierpliwy i wytrwały i przygotuj się na próby, bowiem zdobycie tego Szczytu choćby na mgnienie oka, warte jest każdego cierpienia. A zamieszkanie na tym Szczycie na wieki, warte jest Wieczności.