27.12. PORANNA REFLEKSJA 6

Skarbnica tekstów duchowych

Urzeczywistniaj ukrytą w Tobie boskość, kontemplując za pośrednictwem internetowych programów, święte pisma różnych tradycji duchowych.

DUCHOWE PRZEŻYWANIE ŚWIĄT BOŻEGO NARODZENIA

Nasze magiczne dary

Słońce wstaje na wschodzie. Każdy wschód Słońca niesie z sobą obietnicę nowych możliwości. Jeśli „wielka nostalgię” porównaliśmy do mgły wypełnionej potencjałem niezrodzonych form, to wschód wewnętrznego Słońca będzie dla nas symbolem zupełnie nowego rozwoju. Nowo-narodzona dusza zaczyna wzrastać. Pozwala prowadzić się gwieździe betlejemskiej; pięcioramiennej gwieździe, znanej jako pentagram.

Na przestrzeni wszystkich niemal wieków, pentagram był uznawany za wzniosły symbol odrodzonego, nowego człowieka. Jest on również symbolem wszechświata i tego, że wywodzi się z wieczności, w której objawia się Boski Plan. Pentagram jest także pięcioramienną gwiazdą betlejemską, jaśniejącą po narodzinach Światła nad grotą narodzin i wskazującą drogę magom.

Biblijne narodziny Jezusa w Betlejem, opisane są w ewangeliach Mateusza i Łukasza. Obaj ewangeliści opowiadają
o grupie ludzi, którzy ujrzeli Światło, pod którego wpływem wyruszyli w drogę, aby oddać cześć Nowo Narodzonemu.

U Łukasza tymi ludźmi są pasterze, którzy otrzymali wiadomość od anioła i wokół nich zajaśniała „chwała Pana”. Mateusz z kolei przekazuje historię o mądrych magach ze Wschodu, będącego krainą świtu, którzy wyruszają w podróż, ponieważ ujrzeli na niebie nową szczególną gwiazdę.

W „Ewangelii Wodnika” pojawia się zarówno opowiadanie o pasterzach, jak i o magach, aby stało się jasne, że wewnętrzne chrześcijaństwo, ścieżka wewnętrznych narodzin Światła, jest dla wszystkich: zarówno dla pasterzy jak i
dla mędrców. Oznacza to, że jest ona dostępna zarówno dla osób niepiśmiennych jak i dla uczonych, tak dla bogatych jak dla biednych, dla ludzi z bliska i dla tych z daleka. Jednak ponad wszystko wskazuje to na fakt, że jest to podwójna drogą, na której podążają razem człowiek wewnętrzny i zewnętrzny. Ta prosta historia o mędrcach ze Wschodu, mówi nam jednak znacznie więcej. Sześć pierwszych wersów rozdziału 60 Starotestamentowej Księgi Izajasza, głosi:

Powstań! Świeć, bo przyszło twe światło
i chwała Pańska rozbłyska nad tobą.
Bo oto ciemność okrywa ziemię
i gęsty mrok spowija ludy,
a ponad tobą jaśnieje Pan,
i Jego chwała jawi się nad tobą.
I pójdą narody do twojego światła,
królowie do blasku twojego wschodu.
Podnieś oczy wokoło i popatrz:
Ci wszyscy zebrani zdążają do ciebie.
Twoi synowie przychodzą z daleka,
na rękach niesione twe córki.
Wtedy zobaczysz i promienieć będziesz,
a serce twe zadrży i rozszerzy się,
bo do ciebie napłyną bogactwa zamorskie,
zasoby narodów przyjdą ku tobie.
Zaleje cię mnogość wielbłądów –
dromadery z Madianu i z Efy.
Wszyscy oni przybędą ze Saby,
zaofiarują złoto i kadzidło,
nucąc radośnie hymny na cześć Pana.

Światło, ciemność, królowie, kadzidło i złoto- te wątki pojawiają się również w opowiadaniu o mędrcach ze Wschodu w Ewangelii Mateusza.

Magiczni kapłani przybywają ze Wschodu, znad Eufratu (który dosłownie oznacza ‘ziemia o wielkiej płodności’), z drugiej strony rzeki. Pochodzenie zza rzeki, zza morza jest zawoalowaną informacją dotycząca przybycia z innego planu istnienia. Gdy narodzi się Światło a nad jaskinią narodzin zaświeci gwiazda, zaczynają napływać trzy duchowe siły. Jedna niesie złoto, symbol tego, co szlachetne; druga niesie mirrę- symbol władzy i mocy; trzecia niesie kadzidło-symbol wiedzy mędrca.

U Izajasza czytamy:
„bo do ciebie napłyną bogactwa zamorskie, zasoby narodów przyjdą ku tobie.”

Jak podają legendy, imiona magów to: Kacper, Melchior i Baltazar. Melchiora przedstawia się jako starego mędrca z Europy, który przynosi złoto. Baltazar jest przedstawiany jako czarny Afrykanin z Etiopii, który niesie mirrę, a Kacper,
jako młody, pozbawiony zarostu człowiek z Azji, niosący kadzidło.

Jaka jest tak w ogóle funkcja pełniona przez trzech mędrców? Czy są oni królami? kapłanami? magami? W naukach wewnętrznego chrześcijaństwa, wszystkie biblijne postaci są określonymi aspektami nas samych. Jesteśmy kimś więcej, niż zazwyczaj uważamy i jesteśmy również dużo bardziej bogaci niż zazwyczaj myślimy. Melchior, Kacper i Baltazar to aspekty nas samych.

Melchior oznacza „król miasta” i symbolizuje króla w nas – wewnętrzny aspekt zarządzający naszym życiem.
Baltazar oznacza „Bóg chroni” i jest symbolem aspektu kapłana w nas – wewnętrznej zasady, utrzymującej żywe połączenie pomiędzy sferą osobowości a przestrzenią duszy.
Kacper oznacza „skarbnik” i symbolizuje aspekt magika w nas- zasadę, która odpowiada za tworzenie i realizację.

Król, kapłan i mag odnoszą się odpowiednio do naszej głowy, serca i rąk. I uosabiają mądrość, miłość i działanie.
U zrodzonego z natury człowieka istnieją trzy wewnętrzne postacie, należące wyłącznie do królestwa osobowości. Gdy tylko jednak oddadzą się one do dyspozycji nowej duszy, wówczas będą się przez nie wyrażać wiedza, miłość i działanie, pochodzące z innego planu istnienia. Te trzy aspekty. zostaną wtedy przetransformowane w złoto, mirrę i kadzidło.

Jako że głowa i serce są teraz prowadzone przez duszę, stały się wielkimi darami. Zaopatrują istotę ludzką we wszystko, czego potrzebuje. W swej pracy kierują się gorącym pragnieniem, uczynienia lekką każdej życiowej ścieżki, ukoronowania każdego czynu dobrocią i sprawienia, aby wszelkie życie mogło się dzięki nim rozwijać w wielkiej obfitości.

Jest to królewska sztuka budowania, Ars Magica, Sztuka Magiczna. Jest nią budowanie nowej świątyni duszy (Jezus), w oparciu o oczyszczone ukierunkowanie życiowe (Maria) i oczyszczone myślenie (Józef). Gdy ten proces może w nas zaistnieć, wówczas nasza indywidualna ścieżka będzie miała wielkie znaczenie dla świata i ludzkości.

Spełni się wtedy dla nas Proroctwo Izajasza:

https://spiritualtexts.academy/spiritual-christmas/27-12-reflection-6/