Skarbnica tekstów duchowych

Urzeczywistniaj ukrytą w Tobie boskość, kontemplując za pośrednictwem internetowych programów, święte pisma różnych tradycji duchowych.

DUCHOWE PRZEŻYWANIE ŚWIĄT BOŻEGO NARODZENIA

04.01. WIECZORNA INSPIRACJA 14

Uniwersalne Postulaty Siedmiu Mędrców

Rozdział LVIII i LIX Ewangelii Wodnika

Kiedy mędrcy odpoczęli, otworzyli Księgę Życia i czytali.

Przeczytali historię życia człowieka, wszystkich jego zmagań, walk, strat, zysków. I w świetle minionych wydarzeń, ujrzeli, co będzie dla niego najlepsze w nadchodzących latach.

Poznali rodzaj praw i przykazań najlepiej odpowiadający jego stanowi, ujrzeli najwyższy ideał Boga, jaki ludzka rasa będzie zdolna pojąć.

Na siedmiu postulatach, które mędrcy mieli sformułować, oprzeć się miała wielka filozofia życia i oddawania czci w nadchodzącej erze.

Meng-ste był najstarszym z mędrców, zajął on główne miejsce i rzekł:

Człowiek nie jest tak dalece zaawansowany, aby żyć z wiary, nie potrafi pojąć rzeczy, których nie widzą jego oczy.

Jest on jeszcze dzieckiem i w ciągu nadchodzącej ery trzeba go będzie uczyć za pomocą obrazów, symboli, obrzędów i form.

Jego Bóg musi mieć ludzką postać, nie potrafi on widzieć Boga za pomocą wiary.

A także nie potrafi jeszcze sam sobą zarządzać; król musi rządzić, człowiek musi służyć.

Nadchodząca era będzie erą człowieka, erą wiary.

W tej błogosławionej erze, rasa ludzka będzie widzieć bez pomocy cielesnych oczu, będzie słyszeć bezdźwięczny dźwięk, będzie nać Boga- Ducha.

Era, w którą wkraczamy jest erą Przygotowawczą i wszystkie szkoły, rządy i religijne obrzędy muszą być zaplanowane w prosty sposób, aby ludzie mogli je zrozumieć.

Człowiek nie potrafi zapoczątkowywać; buduje w oparciu o wzorce, które widzi, więc podczas tej rady musimy wypracować wzorce dla nadchodzącej ery.

I musimy sformułować gnozę Imperium duszy, której podstawą będzie siedem postulatów.

Każdy mędrzec kolejno sformułuje postulat i będą one stanowić podstawę wyznania wiary wszystkich ludzi, do czasu nadejścia doskonałej ery.

I wtedy Meng-ste napisał jako pierwszy:

Wszystko jest myślą, całe życie jest aktywnością myśli. Różnorodne istoty nie są niczym innym, jak tylko przejawami jednej potężnej myśli, która się zamanifestowała. I oto Bóg jest Myślą, a Myśl jest Bogiem.

Następnie Vidyapati napisał drugi postulat:

Wieczna Myśl jest jednym, w istocie jest dwoma – Inteligencją i Siłą, a gdy tych dwoje oddycha, rodzi się dziecko, tym dzieckiem jest Miłość.

I w taki sposób występuje Trójjedyny Bóg, nazwany przez ludzi Ojcem- Matką- Dzieckiem.
Ten Trójjedyny Bóg jest jednym, ale tak jak jedno ze światła, jest w istocie siedmioma.

I kiedy Trójjedyny Bóg tchnie oddechem, oto siedem Duchów staje przed jego obliczem, są to twórcze atrybuty.

Ludzie nazywają je mniejszymi bogami. Człowiek został stworzony na ich obraz i podobieństwo.

Trzeci postulat napisał Kaspar:

Człowiek był myślą Boga, ukształtowaną na obraz Siedmiokrotności, odzianej w substancję duszy.

Jego pragnienia były silne, starał się objawić na każdej płaszczyźnie życia i stworzył dla siebie ciało z eterów ziemskich postaci i tak zstąpił na płaszczyznę ziemi.

Przez to zejście, utracił swoje prawo pierworództwa, utracił harmonię z Bogiem, a wszystkie tony życia uczynił dysharmonijnymi.

Dysharmonia i zło są tym samym, więc zło jest własnym dziełem człowieka.

Ashbina napisał jako czwarty:

Nasiona nie kiełkują w świetle, nie rosną, dopóki nie znajdą gleby i nie ukryją się przed światłem.

Człowiek był rozwiniętym nasieniem wiecznego życia, ale w eterach Trójjedynego Boga światło było zbyt potężne, aby nasiona mogły wzrosnąć.

Człowiek szukał więc gleby cielesnego życia i w ciemnościach ziemi znalazł miejsce, gdzie mógł kiełkować i wzrastać.

Nasienie zapuściło korzenie i w pełni się rozwinęło.

Drzewo ludzkiego życia wznosi się z gleby ziemskich rzeczy i zgodnie z prawem natury, sięga po formę doskonałą.

Nie istnieją nadprzyrodzone działania Boga, które miałyby wznieść człowieka z cielesnego życia do duchowego błogostanu; rośnie on tak jak roślina i we właściwym czasie zostaje udoskonalony.

Jakością duszy, która umożliwia człowiekowi wzniesienie się do duchowego życia, jest Czystość.

Apollo napisał jako piąty:

Dusza ciągnięta jest do doskonałego świata przez cztery białe rumaki, którymi są: Wola, Wiara, Uczynność i Miłość.

To, co człowiek chce uczynić, do tego ma moc.

Poznanie tej mocy jest wiarą, a kiedy wiara się porusza, dusza rozpoczyna swój lot.

Samolubna wiara nie prowadzi do światła. Na drodze do światła nie ma samotnych pielgrzymów. Ludzie zdobywają szczyty jedynie pomagając innym w ich zdobyciu.

Rumak, który prowadzi do duchowego życia to Miłość, czysta, wolna od egoizmu Miłość.

Matheno napisał jako:

Powszechna Miłość, o której mówi Apollo, jest dzieckiem Boskiej Mądrości i Woli. I Bóg zesłał ją na Ziemię w ciele, ażeby człowiek mógł ją poznać.

Tą Powszechną Miłością, o której mówią mędrcy, jest Chrystus.

Największa tajemnica wszystkich czasów jest w tym, w jaki sposób Chrystus żyje w sercu.

Chrystus nie może żyć w oślizgłych norach cielesnych aspektów. Trzeba stoczyć siedem bitew, odnieść siedem zwycięstw, zanim cielesne aspekty, takie jak strach i ego, emocje, pożądanie odejdą.

Kiedy to nastąpi, Chrystus weźmie duszę w posiadanie i praca jest wtedy wykonana, a Bóg i człowiek stają się jednością

I Filon napisał jako siódmy:

Oto człowiek doskonały! Doprowadzenie przed Trójjedynego Boga istoty takiej, jak ta, było sprawą natury.

To spełnienie jest największym objawieniem tajemnicy życia.

Kiedy cała istota cielesnych aspektów, zostanie przemieniona w duszę, a cała istota duszy powróci do Świętego Oddechu, i człowiek stanie się doskonałym Bogiem, dramat stworzenia zakończy się. To wszystko.

I wszyscy mędrcy rzekli: Amen.

Potem Meng-ste rzekł: Święty zesłał nam człowieka oświeconego, dzięki wysiłkowi niezliczonych lat, aby poprowadził myśli ludzi.

Tego człowieka, którego uznały wszystkie mistrzowskie umysły nieba i ziemi, tego człowieka z Galilei, tego Jezusa, przywódcę wszystkich mędrców świata, my z radością uznajemy.

W dowód uznania tej mądrości, jaką przynosi on ludziom, koronujemy go wieńcem Lotosu.

Posyłamy go z całym błogosławieństwem siedmiu mędrców świata.

Wtedy wszyscy mędrcy położyli dłonie na głowie Jezusa i razem wypowiedzieli: Bogu niech będzie chwała!

Albowiem mądrość, cześć, chwała, moc, bogactwo, błogosławieństwo i siła są twoje, o Chryste, na zawsze.

I wszelkie żyjące stworzenie powiedziało: Amen.

A potem mędrcy siedzieli w milczeniu przez siedem dni.

https://spiritualtexts.academy/spiritual-christmas/04-01-narrative-14/