Kim właściwie są różokrzyżowcy? Czym się zajmują? Jak to możliwe, że przez stulecia aż po dzień dzisiejszy owładnięci są jedną ideą? Jedną ideą? Jedną filozofią? Jednym religijnym nurtem? Jedną drogą życiową? Co właściwie animuje różokrzyżowców?
Można by powiedzieć, że przewodnią myślą różokrzyżowców, która nic nie straciła na znaczeniu aż po dzień dzisiejszy, jest wezwanie:
Człowiecze, pojmij wreszcie swoje szlachectwo i swą wspaniałość, i zrozum, dlaczego nazwany jesteś mikrokosmosem i jak dalece w naturze rozpościera się twoja sztuka, szlachectwo i wspaniałość, czy też wzniosłość, do której każdy człowiek jest powołany na podstawie swej struktury i swego pochodzenia, i jak jest zdatny do tego, aby siebie przekształcić w Boskiego Człowieka, którym w swej istocie jest.
Ten cytat jest fragmentem bogactwa myśli nieznanego Braterstwa. Myśli te często są postrzegane jako tajemne idee. Pewne badania jednak wykazują zadziwiający ślad pozostawiony przez ludzi, którzy w większym lub mniejszym stopniu powiązani byli z Różokrzyżem – naukowcy, pisarze, artyści, lekarze, filozofowie i jeszcze wiele innych nie tak znanych postaci.
Nazwa Różokrzyż prowadzi nas do braci Różokrzyża, którzy żyli w Niemczech około roku 1614. Różokrzyż to nie jest jednak nazwa jakiegoś ugrupowania, lecz sygnatura człowieka poszukującego wielkiego Misterium, które polega na tym, aby odkryć, dlaczego nazywa się on mikrokosmosem i co oznacza połączenie małego z wielkim, góry z dołem, wewnętrznego z zewnętrznym…
Ślady w przeszłości wskazują, między innymi, na dawną mądrość egipską i hermetyczną. A podążając w innym kierunku wzdłuż linii czasu aż po dzień dzisiejszy istnieli i istnieją różokrzyżowcy, ci, którzy przeszli od „badania tej natury i jak dalece rozpościera się w niej sztuka człowieka” do zastosowania praw, magii, sztuki, których nauczyli się i które poznali. Dlatego różokrzyżowców często kojarzono z alchemikami, zajmującymi się sporządzaniem kamienia mędrców lub wytwarzaniem złota.
Magia Różokrzyża znajduje się na całkiem innym poziomie. Po starannym zbadaniu i przestudiowaniu człowieka – jego relacji z naturą, jego miejsca w stworzeniu i stosunku do źródła wszystkiego, do Wszech-Ojca-Matki lub Boga, przeprowadza on wreszcie transformację – przemianę niższego w wyższe, człowieka ziemskiego w człowieka mikrokosmicznego, żyjącego we Wszechobjawieniu w żywej relacji z Bogiem.
Takie jest znaczenie pojęcia „Różokrzyż”: przypiąć Różę do Krzyża. Objawić we własnym życiu Różę, czyli wszystko to, co wyższe i co jest ukryte w człowieku, a więc proces transformacji. Dlatego każdy, kto to czyni, może być nazwany różokrzyżowcem. Braci Różokrzyża można postrzegać jako żywy przykład transformacji, jaką sami przeprowadzali, studiowali i aż po najdrobniejsze szczegóły opisywali w pozornie niezrozumiałym lub symbolicznym języku. Wzywali oni ludzkość z mocą, aby rozpoznała ona swą własną istotę i cel, co zostało zapisane i jest znane jako Fama Fraternitatis, przesłanie lub wołanie Braterstwa Różokrzyża.
A w Alchemicznych godach Chrystiana Różokrzyża widzimy formułę, czy opowieść o człowieku, który zajmuje się pracą nad wielką przemianą, czyli alchemicznymi godami. Cóż jest takiego szczególnego w przesłaniu różokrzyżowców, w czym mają swoją podstawę, na czym polega ten proces, co wydarzyło się po wezwaniu braci w roku 1614 i jaki ma to związek z dniem dzisiejszym? Jak również nie bez znaczenia jest pytanie: Czy ja sam też mogę być „różokrzyżowcem”?
Pentagram nr 100 (3/2015)
1. Poszukiwanie nieoczekiwanego
2. Charakter Różokrzyża
3.. Różokrzyż w średniowieczu i dzisiaj
4. Chrystian Różokrzyż – misterium i rzeczywistość
5. Johann Valentin Andreae w Bebenhausen
6. Tajemnice Famy
7. Połącz moc myślenia z duszą
8. Konferencja Fama400 w Calw
https://rozekruispers.pl/index.php?route=product/product&path=49&product_id=190&limit=100
