Porzucanie zalecanych czynności nigdy nie jest słuszne, ze spaczonego wynika myślenia, z ciemnoty się rodzi.
A kto usuwa się od czynu tyko dlatego iż jest uciążliwy, lub z obawy fizycznego cierpienia, ten zaprawdę interesowne, namiętne pełni wyrzeczenie, które żadnej nie stanowi zasługi.
Lecz ten, kto obowiązek wykonywa prosto, „bo spełniony być musi”, odrzucając wszelkie upodobania i nadzieje nagrody, tego wyrzeczenie bezinteresowne jest i pełne harmonii, Ardżuno.
Człowiek, który się tak wyrzeka, bez wahań, z myślą spokojną a sercem czystym – ten nie uchyla się od czynów przykrych, nie przywiązuje do przyjemnych.
Zaprawdę nikt z istot wcielonych nie może całkowicie działania zaniechać; ten się wyrzeka prawdziwie, kto żadnych owoców swych czynów nie pragnie.
Bhagavadgita
Czym jest wyrzeczenie a czym nie jest i czy wyrzekanie się czegokolwiek jest konieczne na ścieżce. Jeśli tak, to kto i czego ma się tak naprawdę wyrzec aby zjednoczyć się z najwyższym?
Temu zagadnieniu poświęcimy najbliższe spotkanie online z Gnozą.
Środa 27.05.2020, godzina 19.00, zapraszamy do dołączenia pod linkiem: https://join.skype.com/onbQZplnVFoA
