DZIEWIĘĆ RAZY POWIEDZIANE JEST: „BŁOGOSŁAWIENI SĄ…”

„Nie możemy banalizować błogosławieństw. Istotnie, jest to tak, jak powiedział Uspieński: Cała Ewangelia, a Kazanie na Górze w szczególności, nie zostały napisane dla mas, lecz dla uczestników wewnętrznego, świadomego kręgu. Wątpliwym jest czy w Biblii lub też w którejkolwiek innej świętej księdze można znaleźć cokolwiek, co przeznaczone jest dla tych, którzy pozostają na płaszczyźnie dialektyki. Słowo Pana, uwolnione od wszelkich teologicznych skaz i wymysłów, skierowane jest do tych, którzy potrafią widzieć i rozumieć i którzy znajdują się już w pewnym stanie wewnętrznej tęsknoty.

(Fragment z książki Misterium Błogosławieństw zawierającej serię nielegalnych przemów Jana van Rijckenborgha wygłoszonych w okresie II Wojny Światowej podczas podziemnych zgromadzeń. Zaraz po wojnie, w 1946 r. przemowy te zostały opublikowane i nadal są dostępne) (Rozekruis Pers, Wieluń, 2008).
Błogosławieństwa z Kazania na Górze opisują drogę do narodzin i rozwoju nowej duszy. Nowy stan duszy rozwija się z zarodka tego Wewnętrznego Innego, nie zaś poprzez moralne wysiłki ‘ja’. Kiedy tylko ów zarodek zostaje przebudzony, rozwija się nienasycone pragnienie nowego życia, określane we współczesnej nauce Różokrzyża mianem ‘stanu nowej duszy’. Z tego pragnienia spontanicznie rozwija się duchowa ścieżka. Dlatego też pierwsze z błogosławieństw mówi: „Błogosławieni ubodzy w Duchu”, ci, którzy wiedzą, że „brak im Ducha.”

Drugie błogosławieństwo wskazuje na to, że nowa dusza radykalnie różni się od duszy człowieka-ja. Cierpi ona pod władzą ‘ja’, władzą istoty oddzielonej od Boga. Z tego cierpienia, ostatecznie rozwija się pragnienie zbawienia, to znaczy: pragnienie uzdrowienia, pragnienie odtworzenia uszkodzonego stanu życia i urzeczywistnienia nowej duszy. „Błogosławieni, którzy się smucą.”

WOLNOŚĆ OD PRAGNIENIA I KRYTYKI

Z tego pragnienia powstaje gotowość do odłożenia wszelkich korzyści i namiętności człowieka-ja oraz do tego, by pozwolić im rozpuścić się w odnawiającym Świetle. Rozpad ten dotrzymuje kroku rozwojowi nowej duszy. Rezultatami są wolność od agresji oraz łagodność; człowiek w procesie odnowy zostaje wyzwolony od swoich pożądań i krytyki. „Błogosławieni cisi.” Z tej postawy wzrasta nowy porządek życia, sprawiedliwość nowej duszy. Człowiek uwalnia się od swych kłamstw i pragnienia odwetu. Na fundamencie miłości i zrozumienia, dawania i zachęty, rozwija się nowe postępowanie w stosunku do ludzkości i świata. „Błogo sławieni miłosierni.”
Wszystkie te właściwości razem cechują ‘czyste serce’ („Błogosławieni czystego serca”). Ten, kto ma czyste serce, może nie tylko odbierać impulsy z pierwotnego świata, lecz także właściwie je pojmować. Nowa dusza osiągnęła dojrzałość.

Wszystkie właściwości nowej duszy obecne są równocześnie. Początkowo jako zarodek, następnie zostają narodzone, to znaczy: przebudzone. Wtedy rozpoczyna się proces rozwoju, aż do dojrzałości. Nie jest to proces, w którym każda kolejna właściwość rozwija się indywidualnie. Istnieją one w sobie i wypływają z siebie nawzajem. Więc kiedy tylko jedna z nowych właściwości daje się odczuć, wszystkie pozostałe już istnieją i są w niej aktywne jako zasada. Jeżeli obecny jest spokój, jest także i zrozumienie; jeżeli jest zrozumienie, jest także i miłość; jeżeli jest miłość, jest także wgląd; jeżeli jest wgląd, jest również radość. Ponieważ nowa dusza jest owocem pola życia, w którym wszystkie te właściwości i zdolności są splecione. Żyje ona z tego pola i z aktywnych w nim sił.

MIŁOŚĆ MUSI SIĘ OBJAWIĆ

Kiedy dusza dojrzała wystarczająco, by móc doświadczać Boga, nadejść może Duch. Z duszy wypływa wtedy pokój wykraczający poza wszelkie rozumienie. Będąc odżywianą przez Ducha, niesie ona pokój. „Błogosławieni pokój czyniący, albowiem oni Synami Bożymi będą nazwani.” Dwa ostatnie błogosławieństwa odnoszą się do życia takiej osoby czyniącej pokój w świecie. Będzie ona prześladowana i wyszydzana, gdyż człowiek-ja nie będzie w stanie jej zrozumieć. Lecz jakże inaczej mogłaby zareagować dusza, jeżeli nie spokojem, zrozumieniem, miłością, wglądem w działanie dobra i zła oraz radością? Zupełnie tak, jak słońce, które świeci ponad wszystkimi – dobrymi i złymi – wysyłając swe światło i nie wykluczając nikogo. To jest naturą jej istoty. Miłość musi zostać objawiona, jest to podstawą jej istnienia. Lecz kiedy tylko przemawia i świadczy o swym wewnętrznym spokoju, wywołuje walkę wśród wszystkich, którzy nie chcą przyjąć natury Boga. Jezus mówi: „Nie przyszedłem, aby przynieść pokój, ale miecz.” Jest to miecz, który przeszywa człowieka głęboko w jego sercu i rozdziela światło od ciemności. Najpierw w szukającym światła człowieku, następnie pośród całej ludzkości, która musi odpowiedzieć na Świetlny Impuls Boga. Ostatnie błogosławieństwo przynosi także pociechę słowami: „Radujcie i weselcie się, albowiem zapłata wasza obfita jest w niebie.”

BŁOGOSŁAWIEŃSTWA

„Tedy Jezus, widząc tłumy, wstąpił na górę. A gdy usiadł, przystąpili do niego jego uczniowie. I otworzywszy usta swoje, nauczał ich, mówiąc:
‘Błogosławieni ubodzy w Duchu, albowiem ich jest królestwo niebios. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni czyniący pokój, albowiem oni Synami Bożymi będą nazwani.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie z powodu sprawiedliwości,
albowiem ich jest Królestwo Niebios.
Błogosławieni jesteście, gdy wam złorzeczyć i prześladować was będą i kłamliwie mówić na was wszelkie zło ze względu na mnie.
Radujcie i weselcie się, albowiem zapłata wasza obfita jest w niebie; tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami.’”
(Mat. 5:1-12)

​Pentagram numer 57 (4/2004)
Temat numeru – „W jakim kierunku zmierza rozwój człowieka ?”
Tytuły artykułów:
1. Narodziny nowej duszy
2. Prawdziwa sztuka budowania
3. Jakiej religii potrzebuje XXI wiek?
4. W jakim kierunku zmierza rozwój ludzkości?
5. Dziewięć razy powiedziane jest: „Błogosławieni są…”
6. Kazanie na Górze opisuje życie nowej duszy
7. Pieśń miłości
8. Pomoc szkoły misteriów lub szkoły duchowej
9. Wszystko otrzymać, wszystko oddać i przez to wszystko odnowić
10. Dialog pomiędzy Hermesem i Tatem
11. Wzrost nowej duszy

http://www.czasopismopentagram.pl/index.php/site/katalog/8
http://www.czasopismopentagram.pl/index.php/site/katalog

Obraz Alan Frijns z Pixabay