Skarbnica tekstów duchowych

Urzeczywistniaj ukrytą w Tobie boskość, kontemplując za pośrednictwem internetowych programów, święte pisma różnych tradycji duchowych.

DUCHOWE PRZEŻYWANIE ŚWIĄT BOŻEGO NARODZENIA

28.12. WIECZORNA INSPIRACJA 7

Wychowanie Marii i Elżbiety w Soanie

Rozdział VII i VIII Ewangelii Wodnika

W Jerozolimie panował syn Heroda, Archelausz. Był to samolubny, okrutny król; wszystkich tych, którzy go nie poważali skazywał na śmierć.

Zawezwał on na naradę wszystkich największych mędrców i zapytał ich o niemowlę będące pretendentem do jego tronu.

Rada powiedziała, że zarówno Jan jak i Jezus nie żyją. To go zadowoliło.

Jednak Józef, Maria i ich syn znajdowali się w Soan w Egipicie, a Jan wraz matką przebywali na wzgórzach Judei.

Elihu i Salome wysłali śpiesznie posłańców, aby odnaleźli Elżbietę i Jana. Posłańcy odnaleźli ich i sprowadzili do Soanu.

Maria i Elżbieta nie mogły się swojemu ocaleniu nadziwić.

Elihu powiedział, że nie ma w tym nic dziwnego, przypadki nie istnieją. Prawo zarządza wszystkim, co się wydarza.

To, że macie zatrzymać się u nas i uczyć się w tej świętej szkole, przykazane było od prawieków.

I Elihu oraz Salome zabrali Marię i Elżbietę do świętego gaju, w pobliżu miejsca, w którym zwykli byli nauczać.

Elihu powiedział do Marii i Elżbiety: Możecie uważać się za trzykroć błogosławione, ponieważ zostałyście wybrane na matki dawno przyrzeczonych synów,

Których przeznaczeniem jest w solidnej skale osadzić kamień węgielny, na którym spocznie świątynia doskonałego człowieka- świątynia, która nigdy nie zostanie zniszczona.

Jeśli chodzi o nas, mierzymy czas cyklicznymi erami, a wrota każdej ery określamy mianem kamienia milowego w wędrówce ludzkiej rasy.

Pewna era przeminęła, brama innej otwiera się na oścież za dotknięciem czasu. Jest to era przygotowania duszy królestwa Immanuela- Boga w człowieku.

A oni, wasi synowie, będą pierwszymi, którzy obwieszczą tę nowinę i głosić będą ludziom ewangelię dobrej woli oraz pokój na ziemi.

Czeka ich wielka praca; ponieważ nie chcą światła cieleśni ludzie, lecz miłują ciemność, a gdy światło świeci w ciemnościach, nie pojmują go.

Takich synów nazywamy Objawiającymi Światło. Jednak zanim je będą mogli objawić, będą musieli to światło sami najpierw posiąść.

A wy musicie swoich synów nauczać, rozpalić ich dusze miłością i świętym żarem i sprawić, aby uświadomili sobie swą misję wobec synów człowieczych.

Uczcie ich, że Bóg i człowiek są jednym, ale przez cielesne myśli, słowa i czyny, człowiek oderwał się od Boga i poniżył się.

Jedynym Zbawicielem świata jest Miłość, a Jezus, syn Marii przybywa, aby objawić tę Miłość ludziom.

Miłość nie może się jednak objawić, póki nie zostanie dla niej przygotowana droga, a nic nie zdoła rozłupać skał, zrównać strzelistych pagórków, wypełnić dolin a więc przygotować drogi, jak tylko Czystość.

Jednak Czystości w życiu ludzie nie pojmują, ona także musi więc nadejść w ciele.

I ty, Elżbieto, jesteś błogosławiona, gdyż syn twój jest ucieleśnieniem Czystości i on to będzie tym, który wyprostuje ścieżkę dla Miłości.

Obecna era niewiele zrozumie z dokonań Czystości i Miłości, ale ani jedno nie zostanie stracone, bowiem w Księdze Boskiej Pamięci zapisana zostaje każda myśl, słowo i uczynek.

A gdy świat będzie już gotowy je przyjąć, Bóg ześle posłańca, aby otworzył księgę i przepisał z jej świętych stron całość przesłania Czystości i Miłości.

Wtedy to każdy ziemski człowiek przeczyta słowa życia w swoim ojczystym języku, i ujrzą ludzie światło, będą kroczyć w świetle i sami staną się światłem.

I stanie się człowiek na powrót jednością z Bogiem.

– – –
Nauki Elihu, Jedność Życia

Ponownie spotkał się Elihu w świętym gaju ze swymi uczniami i powiedział:

Żaden człowiek nie żyje sam z siebie, bowiem każda żywa istota powiązana jest, niczym nićmi, z każdą inną żywą istotą.

Błogosławieni czystego serca, albowiem oni będą miłować, nie domagając się wzajemności.

Nie uczynią innym ludziom tego, czego nie chcieliby, aby inni im uczynili.

Istnieją dwie jaźnie: wyższa jaźń i niższa.

Wyższa jaźń jest duchem ludzkim odzianym w duszę, stworzonym na boskie podobieństwo.

Niższa jaźń, zmysłowe ja, ciało pożądań jest odbiciem wyższej jaźni, zniekształconym przez mroczne etery ciała.

Niższe ja jest iluzją i przeminie, wyższe ja jest Bogiem w człowieku i nie przeminie nigdy.

Wyższa jaźń jest ucieleśnieniem prawdy; niższa jaźń jest odwróconą prawdą, a więc kłamstwem objawionym.

Wyższe ja jest sprawiedliwością, łaską, miłością i prawością, niższe ja jest tym, czym nie jest wyższe ja.

Niższe ja rodzi nienawiść, oszczerstwo, lubieżność, morderstwa, kradzież i wszystko to, co rani, wyższe ja jest matką cnót i harmonii życia.

Niższe ja bogate jest w obietnice, lecz ubogie w błogosławieństwo i pokój, oferuje przyjemność, radość i zadowalające zyski, ale przynosi niepokój, biedę i śmierć.

Daje ludziom jabłka miłe dla oka, i o przyjemnym zapachu, ich wnętrze pełne jest jednak goryczy i żółci;

Gdybyście mnie zapytali, czego trzeba się uczyć, odpowiedziałbym, że siebie samego, a gdybyście już dobrze samych siebie zbadali i potem zapytali mnie, poznaniu czego poświęcić się dalej, odpowiedziałbym, że zgłębianiu samego siebie.

Ten, kto dobrze poznał swoje niższe ja, zna iluzję tego świata, znane mu jest to, co przemijalne, a ten, kto zna swoje wyższe ja, ten zna Boga, dobrze zna on wszystko, co nie może przeminąć.

Po trzykroć błogosławiony jest człowiek, który sprawił, że Czystość i Miłość stały się jego udziałem. Został on wykupiony od niebezpieczeństw swojego niższego ja i sam jest swoim wyższym ja.

Ludzie szukają wybawienia od zła, które uważają za żyjącego potwora piekieł. Mają oni bogów, będących niczym innym, jak tylko demonami w przebraniu. Wszystkie one są bardzo potężne, a jednak pełne zazdrości, nienawiści i pożądania.

Ich łaski kupować trzeba kosztownymi ofiarami z owoców, z życia ptaków, zwierząt i ludzi.

A jednak bogowie ci nie posiadają uszu, aby słyszeć, oczu, aby widzieć, ani serca, aby współczuć, ani też mocy, aby wybawiać.

Zło także jest mitem. Tacy bogowie są stworzeni z powietrza i przyodziani w cienie myśli.

Jedynym diabłem, od którego człowiek musi zostać wybawiony jest ja, niższe ja.

Jeśli człowiek zapragnąłby znaleźć swojego zbawiciela, to musi szukać go we własnym wnętrzu, a gdy demon ja zostanie zdetronizowany, wtedy na tron mocy zostanie wyniesiony zbawiciel, Miłość.

Dawid światłości jest Czystością, która zabija możnego Goliata ciemności i osadza na tronie Miłość, będącą zbawicielem.

https://spiritualtexts.academy/spiritual-christmas/28-12-narrative/