06.01. PORANNA REFLEKSJA 16

Skarbnica tekstów duchowych

Urzeczywistniaj ukrytą w Tobie boskość, kontemplując za pośrednictwem internetowych programów, święte pisma różnych tradycji duchowych.

DUCHOWE PRZEŻYWANIE ŚWIĄT BOŻEGO NARODZENIA

06.01. PORANNA REFLEKSJA 16
ZSTĄPIENIE DUCHA ŚWIĘTEGO

W tradycji chrześcijańskiej, czas świąt Bożego Narodzenia jest okresem rozpoczynającym się w Wigilię, 24 grudnia, i kończącym w najwyższym punkcie, 6 stycznia. W tym dniu obchodzimy zawsze święto upamiętniające wizytę trzech króli, lub mędrców, którzy przybyli ze Wschodu do Józefa i Marii, aby uczcić nowo narodzonego Jezusa darami w postaci złota, mirry i kadzidła.

Szóstego stycznia obchodzimy również inne święto- chrzest Jezusa w rzece Jordan. Jak podaje tradycja, miał on miejsce dokładnie trzydzieści lat po wizycie trzech magów w Betlejem. Dzięki przymierzu, które zostało zawarte w momencie chrztu, kosmiczna moc Chrystusowa związała się z cielesnym człowiekiem- Jezusem. W 64 rozdziale Ewangelii Wodnika, czytamy:

„Wtedy Jan zaprowadził Jezusa do brodu i ochrzcił go w święte imię tego, który go posłał, aby objawić ludziom Chrystusa. A gdy wyszli ze strumienia, Święty Oddech zstąpił w formie gołębicy i spoczął na głowie Jezusa.
Głos z niebios powiedział: Oto jest umiłowany Syn Boży, Chrystus, objawiona Miłość Boga.”

Z tego powodu święto obchodzone 6.01, nazywane jest również świętem „Epifanii”. „Epifania” oznacza „objawienie z wysokości”. W naszej kulturze, niemal każdy zna przyczynę obchodów świąt Bożego Narodzenia, jako upamiętnienie narodzin człowieka Jezusa, jednak jedynie niewielu znane jest znaczenie święta Epifanii: upamiętnienie transcendentnych „narodzin” Chrystusa w człowieku imieniem Jezus.

Bożonarodzeniowa historia narodzin Jezusa opisana jest jedynie w dwóch z czterech ewangelii Nowego Testamentu. Wszyscy czterej biblijni ewangeliści jednakże zwracają uwagę na chrzest w Jordanie, przez który człowiek Jezus z Nazaretu stał się „Jezusem Chrystusem”. Transcendentalne narodziny Chrystusa są tym samym przynajmniej tak samo ważne, jak fizyczne narodziny Jezusa.

Autor Ewangelii Jana (nie mylić z Janem Chrzcicielem) zwrócił naszą uwagę na fakt, że moc Chrystusa połączyła się z osobą, żyjącą w ciele fizycznym na Ziemi.

W prologu Ewangelii Jana, powszechnie uważanej za najbardziej gnostyczną biblijną ewangelię, napisał on, że Słowo – symbol Logosu lub Chrystusa – wcieliło się na Ziemi:

„A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. ”

Jan daje o Nim świadectwo i wyraża je głośno słowami: „Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie, Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali – łaskę po łasce” (Ewangelia Jana 1:14-17)

We wszystkich naszych piętnastu rozważaniach, nieustannie zwracaliśmy uwagę na fakt, że wydarzenia z ewangelii można postrzegać jako procesy. które zachodzą w nas samych, gdy podążamy ścieżką gnostyczną. Wewnętrzne narodziny Jezusa są jedynie początkiem duchowej drogi, podczas której koncentrujemy się na wypełnieniu naszego wewnętrznego zadania, jakim jest odtworzenie żywego połączenia z boskim królestwem, z którego pochodzimy.

W programie „Duchowe Przeżywanie Świąt Bożego Narodzenia” wyjaśniliśmy znaczenie narodzin czterech różnych postaci opisanych w Ewangelii Wodnika. Były to kolejno: narodziny Marii, Jana, Jezusa i Chrystusa. Te cztery postacie reprezentują aspekty nas samych, które mogą się w nas przez długi czas rozwijać równolegle względem siebie.

Dlatego nie jest prawdą, że Maria znika, gdy tylko pojawia się Jan. Analogicznie, Jan nie znika natychmiast po pojawieniu się Jezusa. Jak możemy postrzegać narodziny tych czterech postaci?

1.Narodziny Marii oznaczają zapoznawanie się z wewnętrznym zadaniem.
2.Narodziny Jana oznaczają przygotowanie do wewnętrznego zadania.
3.Narodziny Jezusa oznaczają rosnącą w siłę realizację wewnętrznego zadania.
4.Transcendentalne narodziny Chrystusa są ukoronowaniem wypełnienia wewnętrznego zadania.

Czym tak naprawdę jest chrzest? Chrzest jest obmyciem się w celu osiągnięcia oczyszczenia! Jan powiedział:

„Ja obmywam was wodą. która jest symbolem oczyszczenia duszy; lecz Ten, który przybywa po mnie, Ten oto obmywać Was będzie Duchem Świętym i oczyszczać ogniem.”

Oczywiście, zanurzenie się w wodzie może być rozumiane dosłownie. Duchowo jednak, chrzest wodą jest wstąpieniem do pola mocy wyższej żywej duchowej tradycji. W wyniku tego wstąpienia, duchowa iskra w naszym sercu zostaje na nowo rozpalona i inicjuje proces odnowy.

Chrzest ogniem oznacza, że ludzki system stał się gotowy do przyjęcia kosmicznej siły Chrystusa. Ważne jest zrozumienie, że konieczne jest oczyszczenie osobowości, które czyni ją przygotowaną i dostrojoną. Bez tego oczyszczenia, przyjęcie wysokich duchowych mocy, byłoby niemożliwe. Chrzest ogniem rozpala ukryte siły w sanktuarium głowy.

Po chrzcie w Jordanie, Jezus, który stał się Chrystusem, wycofał się na pustynię, na której spędził 40 dni. Następnie, w oparciu o wewnętrzne zadanie, które wypełnił, rozpoczął realizację swojej zewnętrznej misji w świecie.

Wielkie misterium Chrystusa jest tajemnicą, której nie można pojąć mocą naszej ludzkiej zdolności myślenia. Jednak z pewnością możemy wytworzyć sobie w głowie pewne jego wyobrażenie w oparciu na przykład o poniższy fragment przedmowy „Ewangelii Wodnika”:

„Przed stworzeniem świata, Chrystus wraz z Bogiem Ojcem i Bogiem Matką przebywał w Akasha. Chrystus jest synem, jedynym synem zrodzonym z Wszechmogącego Boga- Boga Mocy, Boga Wszechwiedzącego-Boga Myśli. Chrystus zaś jest Bogiem Miłości.

Syn nazywany jest Chrystusem, ponieważ On jako Miłość, Uniwersalna Miłość, został wyodrębniony i uczyniony Stwórcą, Panem, Obrońcą i Odkupicielem wszystkich rzeczy; wszystkiego, co jest i kiedykolwiek będzie.

W Chrystusie zachowują one swe istnienie a jeśli upadną, Chrystus będzie Tym, który je na powrót wyniesie.

Chrystus, Uniwersalna Miłość przenika wszystkie przestrzenie nieskończoności. Miłość jest więc nieskończona. Celem życia jest doskonałość. Ziarno w swej embrionalnej postaci jest doskonałe, lecz jego przeznaczeniem jest rozwój i wzrost.

Nasiona, które były Myślami Boga, zostały wrzucone w gleby wszystkich planów istnienia; nasiona protoplastów Ziemi, roślin, zwierząt, ludzi, aniołów, cherubinów, a ci, którzy je posiali przez Chrystusa, postanowili, że będą one wzrastać, by w końcu, przez wysiłek trwający niezliczoną ilość lat, powrócić do wielkiego Spichlerza Myśli i osiągnąć przyrodzoną sobie doskonałość. .

I w bezgranicznym błogosławieństwie Miłości, stał się człowiek panem protoplastów, ziemi, roślin, zwierząt; i Chrystus rzekł: „Człowiek będzie miał pełną władzę nad tymi planami istnienia”, i tak się stało.

A ten, który dał człowiekowi władzę, przykazał mu, że ma rządzić z Miłością. Ludzie jednak stali się okrutni i utracili swą władzę a protoplaści, ziemia, rośliny i zwierzęta, stali się ich wrogami.

Człowiek jednak zatracił poczucie sprawiedliwości; przestał rozumieć bezwarunkową Miłość. Nie widział już nic, poza sobą samym i rzeczami związanymi z jego „ja”. Aby móc towarzyszyć człowiekowi na wszystkich życiowych ścieżkach; aby człowiek mógł pojąć potężnego Ducha Miłości, Chrystus Ziemi ukazał się jego oczom i uszom w ciele czystej osoby, przygotowywanej przez wiele wcieleń do tego, by stać się siedzibą Miłości. W ten sposób Chrystus objawił człowiekowi zbawczą moc Miłości. Ludzie jednak bardzo szybko zapominają, dlatego Chrystus musi się objawiać wciąż od nowa.”

– – – – – –

„Narodziny, o których mówię, nie są narodzinami ciała. Człowiek, który nie narodzi się z wody i Ducha Świętego, nie będzie mógł wstąpić do królestwa Świętej Jedności. Ten, kto narodził się z ciała, jest dzieckiem człowieka; ten, kto narodził się z Ducha Świętego, jest dzieckiem Boga.”

Tymi słowami chcemy zakończyć naszą internetową podróż,zatytułowaną „Duchowe Przeżywanie Świąt Bożego Narodzenia”. Mamy nadzieję, że fragmenty „Ewangelii Wodnika” i inspirowane nimi rozważania, wzbogaciły Was wewnętrznie i pozwoliły spojrzeć na życie z innej perspektywy.

Dziękujemy Wam z całego serca za Wasz udział, uwagę i zaangażowane i życzymy wszystkiego najlepszego w Waszej Podróży przez Życie.

https://spiritualtexts.academy/spiritual-christmas/06-01-reflection-16/