Duchowe znaczenie pracy z dziećmi i młodzieżą
Szkoła Duchowa Złotego Różokrzyża rozwinęła międzynarodową pracę z młodzieżą, aby pozostawać do dyspozycji rodziców i dzieci w szybko zmieniających się czasach. Praca ta rozwija się intensywnie również w Polsce. Podstawę dla niej stanowi przede wszystkim miłość i przyjaźń – których nie należy jednak rozumieć w zewnętrznym znaczeniu tych słów. Chodzi tu bowiem o idee objawiające się z rzeczywistości nowej duszy oraz wewnętrznej potrzeby, aby zapewnić duszy dziecka czystą atmosferę dla rozwoju nowej świadomości; aby niejako sama mogła odnaleźć w sobie idee miłości, sympatii dla innych i odpowiedzialności. Jest to pragnienie, aby ofiarować dzieciom nową perspektywę życia, i to jaką perspektywę!
Praca z młodzieżą opiera się na fundamencie nowej duszy, która w niepewnych czasach stanowi ochronny płaszcz dla wewnętrznej istoty młodego człowieka. Daje mu wolność w aspekcie duchowym na podstawie praatomu, Iskry Ducha, obecnej w jego sercu. Ten pratyp niesie w sobie archetypiczny i architektoniczny plan stworzenia oraz prawdziwe zadanie człowieka. To właśnie ten fundament wypromieniowuje impulsy czystej miłości i przyjaźni, które z największą troską ofiarowujemy młodemu człowiekowi. Gdyby tak nie było, praca ta nie miałaby racji bytu.
Każde dziecko potrzebuje takiej miłości i przyjaźni od drugiego człowieka; bycia ujrzanym i rozpoznanym według swej najgłębszej, prawdziwej natury, z zalążka obecnej w nim nowej duszy. Pomyślcie jak trudno jest objawić tak nieograniczoną istotę, żyjącą poza czasem i przestrzenią w maleńkim ciele dziecka, które ponownie musi zamieszkać w tym wymiarze. Całkowite uformowanie tej relacji, której celem jest objawienie prawdziwego człowieka, jako trójjedni: Ducha-duszy-ciała, wymaga wielu lat pracy już na etapie dorosłości oraz harmonijnego rozwoju na płaszczyźnie nośnika duszy – czterokrotnej osobowości i pozostałych ukrytych części mikrokosmosu. Oprócz tego dziecko ma potrzebę uzyskać wgląd w życie: w „jak?” I „dlaczego?” wszystkich zjawisk życiowych.
Powyższe punkty wyjścia tworzą podstawę międzynarodowej pracy młodzieżowej Złotego Różokrzyża. Panuje tu wzajemne zrozumienie, szacunek i szczerość. Nie znaczy to jednak, że osoby odpowiedzialne za prowadzenie tej pracy zamykają oczy na rzeczywistość. Ich spojrzenie wynika z gnostycznej nauki i zastosowania wszystkich jej aspektów w codziennym życiu. W świetle gnostycznej świadomości wszystkie rzeczy i zjawiska otrzymują swoje właściwe miejsce. To także jest potrzebą młodego człowieka, gdyż pragnie on łączyć ścieżkę z życiem nie w jakimś wyimaginowanym idealnym świecie, ale w żywym dzisiaj – tu i teraz!
Świat, w którym dorośli i dzieci muszą żyć razem, jest często sprzeczny. Obserwując dorosłych można stwierdzić, że z wiekiem ich świadomość często ulega stopniowemu skostnieniu, a niekiedy i degeneracji. Ich życie pogrąża się w gąszczu utartych myślowych schematów i zewnętrznych ocen. Jakże często dzieci stanowią pod tym względem jasny punkt w ich życiu! Odparowują ciosy, mimo iż tak naprawdę to one same powinny być osłaniane.
Nowa dusza, wspaniała istota obecna w ich systemie mikrokosmicznym, może się wciąż jeszcze przejawiać, gdyż nie wypiła do końca pucharu zapomnienia podawanego człowiekowi stale na nowo w naszym świecie.
Tego wewnętrznego głosu dorośli często już nie słyszą, zagubieni w labiryncie materialnego życia… Dlatego praca młodzieżowa Złotego Różokrzyża jest skierowana nie na biologiczne ożywienie, lecz na obudzenie „prapodstawy istnienia”, a wraz z nią odwagi życiowej, która jest tak konieczna, aby w tych niespokojnych czasach odkryć wewnętrzne misterium duszy we wnętrzu każdego człowieka; aby odnaleźć tą jedyną, nieśmiertelną podstawę, która jest spotkaniem i zarazem połączeniem się z prawdziwym Jedynym Źródłem wszelkiego Życia. Tak rodzi się prawdziwe człowieczeństwo.