Endura

Endura: ścieżka złamania „ja”, ścieżka ostatniej śmierci poprzez rezygnację „ja” na rzecz tego Innego, nieśmiertelnego człowieka Janowego, który „prostuje ścieżki dla swojego Boga”. Jest to praktyczna realizacja słów „On” – ten boski Inny – „musi wzrastać, a ja muszę maleć”, co oznacza; ja muszę zniknąć, aby ten boski Drugi mógł we mnie żyć. Droga endury jest klasyczną drogą wszystkich czasów. Na tej drodze upadły człowiek – dzięki oczyszczającemu ogniowi całkowitego odwrotu życiowego – może wznieść się do swojej prawdziwej, nieśmiertelnej istoty i powrócić do Ojca. Droga człowieka przez świat dialektyki jest życiem, aby umrzeć. Endura jest dobrowolnym umieraniem, aby móc żyć; „Kto życie swoje chce stracić z mojego powodu, ten je znajdzie”.